- Geen producten in de winkelwagen.
Het winkeltje dat ik begonnen ben met Catherine zo’n 7 jaar geleden was toch wel wat anders. Begonnen als een tweedehands boekenwinkeltje met een enkel pakje hagelslag, is nu een winkel zonder boeken maar met 15 verschillende soorten strooisels voor op het brood. En de boeken, die zijn verdwenen.
Ik ben nu al een poosje helemaal in mijn eentje verantwoordelijk voor het reilen en zeilen in de winkel. Gelukkig heb ik veel steun van m’n familie, sommige zijn Tjerk, Annemiek en Kas al wel eens tegengekomen in de winkel. Maar nu gaat er iets veranderen, ik krijg hulp! Marjolein komt voortaan op de dinsdagmiddag werken.
Dinsdag, ja dinsdag, we gaan een extra dag open, dus een extra mogelijkheid om langs te komen, voor die gezellige sfeer, het Hollandse praatje en natuurlijk de hagelslag!
2007 Het boekenwinkeltje
2009, de start van das Holländische Lädeli
2013, het aanbod is een beetje groter geworden
Ik ben er wel een beetje klaar mee….
Date: 24. januari 2014
Reacties uitgeschakeld voor Ik ben er wel een beetje klaar mee….
Ik ben er wel een beetje klaar mee, met de mensen die steeds de prijs vergelijken met Nederland. Ik probeer te glimlachen, ga er niet op in, maar soms schiet het wel eventjes verkeerd. Dus schrijf ik het maar van me af in dit blog!
Er zijn verschillende redenen waarom de prijs bij mij hoger is dan in Nederland:
1. We zijn in Zwitsersland, en niet in Nederland
De gemiddelde huurprijzen voor winkelpanden is 3 x zo hoog als in Nederland. Het gemiddelde loon is bijna 3 x zo hoog.
2. De producten worden in Zwitserland verkocht, niet in Nederland
Heel simpel, het moet vervoerd worden. Het moet ingeklaard worden en er moet behoorlijk wat importheffing over betaald worden
3. Kleine winkel / groot winkelketen
Ik ben maar een klein bedrijfje, en kan dus alleen inkopen bij een tussenhandelaar. De Albert Heijn koopt direct bij de fabrikant.
Dus het is heel logisch dat ik niet dezelfde prijs kan hanteren als een gemiddelde supermarkt in Nederland.
Reken eens voor de lol uit, hoeveel tijd en geld het je zou kosten om eventjes naar Nederland te rijden voor de boodschapjes. Dan ben ik echt niet zo duur!
Ik doe dit met heel veel plezier en enthousiasme, en hoop dat nog lang te mogen doen. Maar soms, heel soms, ben ik er een beetje klaar mee.
Soms rijd ik zelf naar Nederland om in te kopen, meestal omdat de tijd tussen de bestellingen bij de leverancier te lang is en de schappen aardig leeg worden.
Nu was het ook weer zover, even een rondje Nederland om te zorgen dat er weer beschuit is! Het moeilijkste van het zelf inkopen is het maken van een handelsrekening en het inklaren/verzollen. Vaak krijg ik te horen “is toch eenvoudig, doe ik ook als ik in Duitsland boodschappen doe”. Echter het terugvragen van de BTW voor privé inkopen, is totaal iets anders dan het inklaren van levensmiddelen voor de verkoop.
Hiervoor heb je een handelsrekening nodig. Dit is een lijst met alle producten die je wilt inklaren, met daarop de soort verpakking, gewicht, prijs enz. enz. en het belangrijkste de Tarescode. Dit is een code waarbij alle producten een bepaalde code krijgen, die nodig is voor de Douane om te kunnen inklaren. Deze code geeft dus ook aan, hoeveel inklaringskosten je per kilo/liter moet betalen voor het product. Sommige zijn tot een bepaalde hoeveelheid “gratis”, andere kosten kunnen tot 2 franc per liter of 3 franc per kilo oplopen. En dan natuurlijk betaal je nog de BTW.
Gelukkig heb ik dit hele proces nu goed in de vingers, het maken van de handelsrekening, de gang door de douane en de natuurlijk de samenwerking met m’n Spediteur, want zonder hen, zou het onmogelijk zijn!!
Het is echt mijn hoofdseizoen, de Sinterklaasweken. Het is dan zo super gezellig! Elk jaar proberen we er echt aandacht aan te besteden. We gaan dan ook met de winkel “de hort op”, en zijn aanwezig bij de Sinterklaasactiviteiten van de Nederlandse Vereniging te Zürich en de Oranje Koe (Nederlandse School). Maar het allerleukst vind ik toch, als Piet op bezoek komt in de winkel.
Elk jaar, zoals het een echte Nederlandse winkel betaamd, mogen kinderen hun schoentje zetten. En op de laatste zaterdag voor 5 december is er dan een Zwarte Piet in de winkel. En niet alleen de kindjes, maar ook de volwassenen genieten er met volle teugen van, ze gaan met Piet op de foto, houden hun handen op voor wat pepernoten en met een grote glimlach verlaten ze de winkel.
Dit jaar mocht ik zelf voor Piet spelen, en ik heb er zo’n plezier in gehad. En de Zwitsers, het blijft toch een apart volk. Ik help in vol ornaat een Zwitsers paar die nog nooit in de winkel is geweest, en die graag wat typisch Nederlands willen kopen. Ik laat ze van alles zien, ben echt een hele poos met ze bezig. En ze kijken me aan, alsof ik niet geschminkt ben, geen rare pruik op heb of enigszins aparte kleren. Ze vragen ook niets, pas als ik op het eind uitleg dat ik een “holländische Schmützli” ben, komt er een grote glimlach en de vragen. Het was zo leuk!! En ja, ook zij zijn met Piet op de foto gegaan.
Rookworst, een onontbeerlijk artikel in een Nederlandse winkel. Wat heb ik al gepuzzeld en geprobeerd om die rookworst te kunnen verkopen.
Het importeren van vlees in Zwitserland is een gecompliceerde zaak. Zo zeer zelfs, dat ik dacht dat de beste oplossing was: zelf laten produceren.
Samen met een Zwitserse slager dus aan de slag, drie rookworsten uit Nederland meegebracht, proberen duidelijk te maken wat de bedoeling was. Het resultaat: hmmm, de tweede versie, tja. Nogmaals aan tafel met de slager, die me probeerde duidelijk te maken dat in de ogen van de Zwitser, onze rookworst een enorme zoute, waterige mislukking is, die geen enkele Zwitser zou kunnen eten, laat staan waarderen.
Na deze uitspraak, leek het me beter om dit project maar te laten liggen, een slager die een mislukking probeert te maken is geen goed idee.
Dus nog maar eens kijken naar de importregels. Eerst moet je je aanmelden om een vergunning te krijgen om vlees te importeren. Komt meteen de eerste vraag; zijn dit worsten of valt het onder vlees? Ik ga je maar niet vervelen met die hele correspondentie, maar geloof me, ik ben er uit.
Ik mag rookworsten importeren, alleen wel buiten het Kontigent om, dat betekent omgerekend dat ik per worst 3 fr kwijt ben aan de heffing op vlees. Komen nog de overige douanekosten bij, dus echt goedkoop is dit allemaal niet.
Volgende lading, ga ik proberen om binnen het Kontigent te krijgen, maar dan moet ik me mengen in een veiling, lijkt me wel weer spannend, ik ga het gewoon proberen.
Dus om een lang verhaal kort te maken: na 4 jaar heb ik ROOKWORSTEN van Unox in de winkel, en lekker dat ze zijn. Totaal geen mislukking !
Elke twee jaar wordt door de stad Adliswil het “Fest der Kulturen” georganiseerd. Iedere inwoner van de stad mag dan zijn land presenteren tijdens dit feest. Je kunt dan optreden bijvoorbeeld als dansgroep of een eetstandje beheren.
Natuurlijk moesten we daar aan meedoen, elke zichzelf respecterende Nederlander doet dat! En aangezien de klompendans nu niet echt erg interessant is, hebben we een eetstandje gerund.
Tijdens die dag, hebben we overdag poffertjes en stroopwafels gebakken. Vooral het maken van de stroopwafels trok veel bekijks. Het opensnijden van de wafels ziet er spannend uit en het ruikt natuurlijk heerlijk. We kregen wel veel vragen over de stroop; is het chocolade?? Ja, alles wat er bruin uitziet en lekker zoet is, moet volgens de Zwitser natuurlijk chocolade zijn. Maar veel mensen hebben ze geprobeerd en ervan genoten!
Later op de avond, hebben we de frituur opgewarmd en bitterballen gebakken. Die waren wat moeilijker “aan de man” te brengen. De meeste hebben we dan ook verkocht aan de Hollanders die op het feest waren.
Kortom een hele leuke dag, en met gepaste trots; we hebben de 3e prijs gewonnen voor leukste stand!
Ik wil toch graag nog wat meer vertellen over het TV-optreden bij TagTäglich.
Ik moest er rond half 6 zijn, de uitzending live zou om half 7 beginnen. Ik was natuurlijk stikzenuwachtig en stapte daarom in de verkeerde tram, niet echt een goed begin om “rustig” richting de studio te gaan. Enfin in plaats van mijn geplande kwart over 5, kwam ik gehaast aan om 5 over half 6. Er stond al buiten iemand me op te wachten, hoezo VIP??
Ik werd naar de VIP ruimte gebracht, het stond er echt op de deur, maar voor je denkt “wow”, het was een kamertje van amper 4m2. We mochten wel drinken wat we wilden, er was zeg maar een soort gratis mini-bar. In dit kamertje kennis gemaakt met de andere gasten, dat was wel gezellig.
Vrij snel, werd ik naar de schminkruimte gebracht. Waarschijnlijk omdat er veel werk aan was…hahahaha. Ze zou me maar lichtjes opmaken, maar het resultaat was een dikke laag make-up met vet aangezette ogen en donkere lippenstift. Ik moest wel 2 keer kijken, of ik me zelf nog wel herkende.
Na een korte voorbespreking van het programma werden we naar de studio begeleidt, en werden we op een kruk geplaatst. Belichting nagekeken, microfoontjes op de tafel geplaatst. Niet je handen tegen de microfoon, handen op tafel laten, rechtop zitten en en en… de helft is me weer ontschoten, maar je moet wel aan veel dingen denken op TV, stress slaat toe.
Het gesprek zelf, vliegt eigenlijk voorbij. Je krijgt niet echt de kans om na te denken, het gaat allemaal wel vlug vlug vlug. Maar het was wel een hele ervaring en ik heb het niet al te slecht gedaan denk ik.
Na afloop werden we als VIP heel snel de deur uitgewerkt, we stonden binnen 5 minuten buiten. Dank je wel en we sturen nog de DVD op… en dan loop je naar de tram, helemaal ondersteboven van wat er de laatste anderhalf uur is gebeurd. Nu maar snel naar huis en de herhaling kijken.
Op mijn website staat de link, ook naar de radio-optredens
http://www.telezueri.ch/show-homepage/405/detail/2265#program_missed
30 april 2013 is een speciale dag, Nederland krijgt een nieuwe koning
Dat dit niet onopgemerkt voorbij gaat in Zwitserland heb ik gemerkt, opeens kwamen er wat aanvragen van de media.
Die dag was ik live bij radio Zürisee, om kommentaar te geven op bij de abdicatie
Een radiointerview bij radio St Gallen
én s’avonds bij een live talkshow op Telezüri
Ik voelde me voor 1 dag eventjes heel beroemd!!
Op visite in het Glattzentrum
Date: 1. mei 2013
Reacties uitgeschakeld voor Op visite in het Glattzentrum
Het Glattzentrum is een groot overdekt winkelcentrum aan de noordkant van Zürich. Dit voorjaar hebben ze een “Holland” thema. In het winkelcentrum hebben ze een grote molen gebouwd, een stukje gracht en een stukje strand. Het ziet er allemaal prachtig uit. En het leuke is, ze hebben een plek waar ze elke week iemand voor uitnodigen. En wat denk je…ja, ik mag er ook een week staan.
Het is een heel gezellige week geworden. Veel nieuwe gezellige mensen ontmoet, gemerkt dat de Zwitsers echt gek zijn op stroopwafels en hagelslag en dat Nederlanders toch ook heel trotst op hun land kunnen zijn.
Ik heb hard gewerkt die week, maar genoten van elke minuut. Hieronder een aantal foto’s om een indruk te krijgen hoe het was:
Op de foto met bezoekers
Zaterdag was Hilda er ook met verse stroopwafels
Hollandse kaas mét amsterdamse uitjes
Gezellig met de klanten
Met de kinderen van de oranje koe
De stand
Tjerk heeft ook nog geholpen
Hollands glorie
Oooooh misschien toch iets te veel
Date: 5. april 2013
Reacties uitgeschakeld voor Oooooh misschien toch iets te veel
Vandaag zijn de nieuwe artikelen binnengekomen. En omdat het zo lekker ging met de verkoop, heb ik extra veel ingekocht.
Maar, als ik het zo in de winkel zie staan, ben ik toch bang dat ik een ietsiepietsie té enthousiast ben geworden. Waar láát ik het allemaal???
Wel leuk natuurlijk, er zijn weer een aantal nieuwe producten in het assortiment bijvoorbeeld:
Djahé van Conimex
PaprikaWokkels
Koninginnesoep van Honig
Mix voor kruidenboter van Duijvis
Mix voor Waldkorn van Koopmans
of liever Sandwichspread pikante Groente van Heinz
Enfin: in totaal 28 nieuwe producten!