Das Holländische Lädeli heeft een nieuwe eigenaar!
Op 1 Oktober was het zo ver; de overdracht. De winkel ging over van Bepke naar mij, Wolfram Peper.
Het was een emotionele ochtend op 1 Oktober. Ik mocht ‘de baby’ van Bepke overnemen. Ik ervaar dit als een eer en grote verantwoordelijkheid. Na alle liefde en tijd die ze in de winkel gestopt heeft, is Das Holländische Lädeli echt een begrip geworden. Ik kreeg de sleutels en hierna dronken we gezamenlijk een glas champagne.
Wie ik ben?
Ik ben geboren in 1976 in Rotterdam. Na in Enschede Technische Bedrijfskunde gestudeerd te hebben, heb ik in de logistiek gewerkt bij Luxaflex. Door mijn Hollandse vriendin Winette ben ik nu alweer 9 jaar in Zwitserland. Ik heb de afgelopen jaren voor Unilever gewerkt. Dat was ook weer een echt Nederlands bedrijf. Ik kijk er naar uit nu mijn eigen winkel te runnen en jullie als klant te verwelkomen.
Ik wil iedereen hartelijk bedanken voor alle super positieve reacties! Ik heb net mijn eerste week er op zitten. Er waren al zo veel mensen in de winkel met allemaal mooie verhalen. Dat maakt het extra leuk.
Ik wil jullie van harte uitnodigen voor het welkomstfeest op de middag van zaterdag 31 Oktober in de winkel.
Maar je hoeft niet te wachten op het feestje. 😉 Mocht je me beter willen leren kennen, of heb je zin in echte Hollandse producten… Kom dan gezellig langs!
Tot snel!
Hollandse groeten,
Wolfram
P.s. Ik wil Bepke (en Tjerk) heel veel plezier en geluk wensen in Hong Kong! En ik wil haar ook ontzettend bedanken voor alle hulp en steun afgelopen weken om de winkel te kunnen overnemen.
P.p.s Natuurlijk wil ik ook Marjolijn bedanken! Zonder haar was de winkel niet zoals het nu is. Je bent een topper!
Zo, dan is het bijna zo ver. Das Holländische Lädeli blijft bestaan, maar ik ga afscheid nemen van de winkel!
Das Holländische Lädeli is verkocht en zal per 1 oktober een nieuwe eigenaar hebben. En dat betekent dus dat ik niet meer achter de toonbank zal staan van mijn geliefde winkeltje.
Zaterdag 19 september zullen Marjolijn en ik er een feestdag van maken. We willen jullie graag bedanken voor al die mooie jaren. Tijdens de normale openingstijden is er koffie met gebak. We zullen ons wagen aan zelf gebakken appeltaart en boterkoek! En tussen 14.00 en 16.00 uur bent u welkom op een apèro.
Maar misschien ben je nieuwsgierig wat ik met al die vrije tijd ga doen??
Mijn man is afgelopen zondag vertrokken naar HongKong. Hij zal daar gaan werken in ieder geval tot kerst, maar er is een zeer reëele mogelijkheid dat hij de komende 2,3 jaar in Azië zal werken. Nu zijn onze kinderen al redelijk volwassen, 19 en 21 jaar, dus ik zal dus de komende jaren dus veel onderweg zijn tussen het verre oosten, Zwitserland en Nederland. Wat ik precies ga doen, dat weet ik nog niet. Maar spannend vind ik het allemaal wel en ik zie het als een geweldige uitdaging!
Dus kom langs de 19e, en neem afscheid van ons! Ik zou het erg op prijs stellen om iedereen nog eventjes te zien!!! Dat geldt natuurlijk ook voor Marjolijn!
Een leuk verhaaltje uit het leven van een winkeleigenaar.
De telefoon gaat: “ich bin auf der Suche nach Calvé pindakaas, haben Sie das??
Natuurlijk hebben we dat.
Weet u of ik het ook ergens anders in Zürich kan krijgen?
Nee, eerlijk gezegd weet ik dat niet, het is een typisch Nederlands merk, maar we zitten niet zover van Zürich af
Okey, dan kom ik langs.”
Een uurtje later zeilt er een jonge dame binnen, die meteen op de pindakaas afvliegt en een pot mee neemt.
“Pfff ik ben zo blij, dat ik het gevonden heb. Ik ben al in zoveel verschillende winkels geweest en ik kon het nergens vinden. Ik woon namelijk in een WG (Wohngemeinschaft) en ik dacht ik neem 1 keer een beetje pindakaas van mijn medebewoner. Hij is toch op vakantie, maar nu komt hij morgen terug, en ik heb dus de hele pot ondertussen leeggegeten. Nu kan ik gelukkig de pot vervangen…”
Zo zie je maar weer, Calvé pindakaas, de enige echte!!!
Te koop: Das Holländische Lädeli
Ja, je leest het goed, mijn winkel staat te koop. Mijn eigen winkeltje, opgebouwd vanuit niets tot wat het nu is, mijn kindje is te koop.
Waarom ben ik dan toch tot dit besluit gekomen? De carriere van mijn man heeft het afgelopen jaar een andere wending genomen. Hij is momenteel voor een project een aantal maanden in Duitsland en zoals het zich laat aanzien, zullen in de toekomst diverse projecten plaats vinden buiten Zwitserland en en eventueel ook buiten Europa. Door deze veranderende omstandigheden heb ik meer behoefte aan flexibiliteit om bijvoorbeeld mijn man voor een langere tijd (maanden) te kunnen opzoeken tijdens zijn projecten buiten Zwitserland. De verplichtingen die je hebt, als eigenaar van een winkel, laten dat eigenlijk niet toe.
Ik heb hier al een paar maanden over nagedacht en verschillende opties de revue laten passeren. Ik zou iemand kunnen inhuren, ik zou het gedeeltelijk kunnen verkopen, maar ik denk dat de beste oplossing is de winkel in zijn geheel te verkopen voor de groei en toekomst van het bedrijf, hoewel me dat wel heel moeilijk valt.
Ik heb met heel veel plezier en enthousiasme gewerkt in mijn winkel. Ik heb genoten van het contact met de klanten, ik heb enorm veel geleerd van al die fantastische mensen die mijn pad zijn gekruisd. Ik had nooit gedacht dat ik vanuit niets een echt bedrijf zou kunnen bouwen, met vallen en opstaan gingen we steeds een stapje verder. Ooit begonnen als een hobby, maar nu een begrip geworden in Zwitserland, das Holländische Lädeli!
Heb je interesse, of ken je iemand die eventueel interesse heeft, mail dan naar bepke@hollaendische-laedeli.com een korte motivatie waarom je de winkel wilt overnemen. Je ontvangt dan verdere informatie.
We krijgen regelmatig vragen of we ook niet producten van het huismerk van de Albert Heijn (of andere supermarkt) in ons assortiment kunnen opnemen.
Het antwoord daarop is: Nee
Goh, dat klinkt wel definitief, en dat is het ook. Er zijn namelijk 2 goede redenen waarom we die producten niet kunnen verkopen.
1. Elke supermarkt met eigen merk, verkoopt dat merk alleen in zijn eigen supermarkt. Ik heb het wel eens nagevraagd bij de Albert Heijn, maar zij willen dat hun eigen huismerk exclusief verkocht wordt bij hun eigen winkels. Het is dus niet mogelijk om deze producten met hun toestemming te verkopen in mijn (web)winkel
2. Aangezien ik dus die producten alléén in hun winkel kan kopen, zou ik dus persoonlijk daar moeten inkopen. Dat betekent dus op en neer naar Nederland en dan alle producten inklaren aan de grens. Dat is echter alleen mogelijk als je een bedrijf hebt die de producten uit Nederland UITvoert, dus in dit geval zou de Albert Heijn de uitvoerder zijn. Aangezien ze niet willen dat hun producten verkocht worden buiten hun winkel, dan kun je dus voorstellen dat ze dus niet als Nederlandse uitvoerder willen optreden. Kortom, je kunt de producten heel moeilijk officieel in Zwitserland krijgen voor de verkoop.
Nu zullen er een paar mensen dit lezen en denken, ik ga toch ook in Duitsland inkopen en heb dan een vrije voet (Freimenge) van 300 fr. Echter, dat geldt niet voor bedrijven: alle producten die je wilt verkopen in Zwitserland moeten via een Inklaringsbureau (Spediteur) worden ingeklaard (verzollt). Er is geen vrije voet van 300 fr, en je betaalt per productgroep inklarings- en invoerkosten bovenop de BTW.
Je snapt dus, dat wij helaas geen producten van een huismerk kunnen verkopen.
Gister heb ik aan de Elevator Pitch meegedaan van de DBRT. Voor diegene die niet weten wat het is: je krijgt ongeveer 4 minuten spreektijd waarin je probeert je bedrijf te “verkopen”. Oorspronkelijk idee is dat een CEO weinig tijd heeft, maar dat hij wel even tijd voor je heeft in de lift.
Enfin, voor mij was het op vele manieren een overwinning om mee te doen. Ik praat heel graag, maar meestal niet zo over mezelf en zeker een verkooppraatje over wat ik allemaal bereikt heb.
Het letterlijk op een kist gaan staan om je praatje te houden voor zo’n 60-70 mensen, met een jury die je beoordeelt, dat vond ik echt heel eng. Maar, ik heb het gedaan en volgens mij ging het best redelijk.
Uiteindelijk heb ik niet gewonnen, maar ik heb mezelf wel overwonnen, een avond vol met winnaars!
Hier is de link naar de pitch, oordeel zelf maar hoe ik het er vanaf heb gebracht!
Een dag, speciaal voor het zwarte goud, hoe leuk is dat?!? Het idee van een drop-dag is ontstaan in Amerika. Een winkel, gespecialiseerd in dropjes van over de gehele wereld, riep in 2004 , 12 april uit tot internationale drop-dag.
En nu, is het dus voor het eerst drop-dag, Lakritz Tag, in Zwitserland. Natuurlijk doen wij daar aan mee. Op zaterdag 11 april zullen we in de winkel hier extra aandacht aan besteden, zoals 10% korting op ons hele dropassortiment. Verder zullen we ook nog een leuke prijsvraag verzinnen, waarbij een droppakket te winnen is.
Ben je benieuwd wat er bij jou in de buurt wordt georganiseerd? Kijk dan op www.lakritztag.ch.
Wel grappig, in Nederland kennen ze de drop-dag niet!!
Het kan je niet zijn ontgaan, we hebben een nieuwe website! We vinden zelf dat hij er prachtig uit ziet en zijn er erg blij mee. Een klant zei “wel wat erg oranje”, maar volgens mij kan het niet oranje genoeg!!
Wat jullie misschien niet weten, is dat behalve de voorkant, de website die jullie zien, ook de achterkant helemaal nieuw is. De achterkant van de website, dat is de plek waar alle bestellingen binnen komen, waar alle klantengegevens staan en dergelijke. Nu ben ik dus niet zo heeeeeel erg goed met computers en vind het ook allemaal een beetje eng. Dus mocht er af en toe iets niet helemaal goed gaan, dan bijvoorbaat al mijn excuses.
Wat ook aan de “achterkant” zit, is het nieuwe kassa-systeem. Alles is met elkaar verbonden, zodra iemand in de winkel iets koopt, dan gaat het van de voorraad af, wat meteen met de webwinkel sychroniseert. Ik kan me nog herinneren, dat ik begonnen ben met een gewone, analoge kassa. En soms, denk ik wel eens, wat heerlijk eenvoudig was dat toch!
Maar we zijn zo gegroeid, dat we niet meer zonder de nieuwste technologien kunnen. En langzaam maar zeker leer ik het, echt wel!!
Het is toch altijd een bijzondere tijd, Sinterklaas.
Voor mij staat het voor gezelligheid, een echt familiefeest. Wat was het vroeger toch spannend, zo die weken voor 5 december. Zou er wat in je schoen zitten? Was je wel lief geweest? En als je maar niet mee moest naar Spanje.
Later de avonden met suprise, vaak met een uitgebreide groep familie en vrienden, en aan het eind van de avond lag de hele kamer vol met krantenpapier. Wat heb ik goede herinneringen aan die tijd!
En dan komt de prachtige tijd dat je zelf kinderen had die geloofden. Die op hun tenen liedjes stonden te zingen door de brievenbus, want dan hoorde Piet ze zeker.
Nu, hier in Zwitserland, en met volwassen kinderen doen we er niet zoveel meer aan. Dit jaar gaan we de horrorfilm Sint kijken. Natuurlijk onder het genot van amandelstaaf, kruidnootjes en marsepein. Het heeft toch zijn voordelen om een Nederlandse winkel te hebben!
Mijn laatste werkdag in m’n oude vertrouwde winkeltje op het station. Morgen ga ik verhuizen naar het nieuwe pand.
Ik word er wel een beetje weemoedig van. Hier ben ik begonnen, hier is een droom ontstaan en hier ligt het begin van das Holländische Lädeli. Aan de ene kant lijkt het nog zo kort geleden dat ik samen met Catherine op zoek was naar een pand voor ons boekenwinkeltje. Hoe stoer we dit pand toen gehuurd hebben en hoe verschrikkelijk naief we waren om te beginnen zonder enige ervaring en zonder überhaupt maar een businessplan te hebben.
En nu 5 jaar geleden, is daadwerkelijk das Holländische Lädeli “geboren”. Catherine wilde er mee stoppen en ik ging dus door, helemaal alleen en met enkel Nederlandse producten. En dit keer iets minder naief en met meer inzicht!
Ik ben nu net zo nerveus als toen in 2007, het voelt ook aan als een nieuw begin. Gaat het wel lukken, kan ik aan de verwachtingen voldoen, gaat het allemaal zoals ik denk, kan ik wel aan mijn eigen hoge verwachtingen voldoen? Zal ik het wel redden?
Gelukkig heb ik een man die me ondersteunt en die ervan overtuigd is dat ik het kan. En gelukkig is daar ook Marjolijn, die vol energie en enthousiasme samen met mij dit project aangaat.