- Geen producten in de winkelwagen.
Hollands Ondernemersschap
Date: 27. oktober 2011
Reacties uitgeschakeld voor Hollands Ondernemersschap
Telkens verbaas ik me er weer over, zoveel vrouwen die hier in Zwitserland een bedrijfje starten. Ik ben lang niet de enige die de stap waagt. Met sommige van hen werk ik samen, met andere heb ik af en toe kontakt. Zo was ik gisteren in Zürich op bezoek bij Ellen Vos, de eigenarese van MooiMooi. Een leuk winkeltje aan de Mühlegasse in Zürich. Het is een mooi ingerichte, gezellige ruimte waar ze diverse assesoires aanbiedt. Mooie sieraden, luxe sjaals, enkele prachtige tassen, keramiek en zijden bloemen, enfin een winkel voor ieder wat wils. Maar de grote plus vind ik toch wel die gezellige hollandse inslag wat het winkelen meteen iets speciaals geeft. Voor geinteresseerden : www.mooimooi.ch
Verder ken ik vrouwen die tassen maken van zeil, vrouwen die stroopwafels bakken, poffertjes bakken, sieraden verkopen en woonassesoires maken. Hoezo ondernemend!
Sinds februari is de “nieuwe” website in de lucht. Nu in oktober vroeg ik me af, hoe vaak wordt hij eigenlijk bezocht? Ik wist alleen niet, ja blond, waar ik die gegevens allemaal kon vinden. Niet in de “back-office” maar in de “plesk”, ja ik zat net als u op mijn achterhoofd te krabben. Enfin om een lang verhaal kort te maken, ik heb het gevonden. En, ik was aangenaam verrast. Gemiddeld haalt de website 60.000 hits per maand, wow, dat is 2000 per dag! Ik ben benieuwd hoe dat zich verder ontwikkeld.
Jullie zullen het binnenkort wel horen, maar de Migros gaat binnenkort ook de Hagelslag van de Ruijter verkopen, alleen de pure variant. Nou dan zit je toch mooi met je Nederlandse Winkeltje. Tot ik er over na ging denken. Ik verkoop helemaal niet alleen pure hagelslag, nee ik heb ongeveer 180 verschillende Nederlandse producten in de schappen, dat doet de Migros me niet na. Ik weet zeker dat ik nooit drop daar zal vinden, de meeste Zwitsers vinden dat net medicijn en de vriendjes van mijn zoon hebben soms medelijden met hem als hij het eet. Positief denken is dus het motto, want ik heb in ieder geval één ding dat de Migros niet heeft: het typische Hollandse praatje over het weer, de euro, de Zwitsers, de Hollanders en alles wat nog meer ter sprake komt. Mijn winkeltje is niets voor niets een stukje Nederland in Zwitserland
Ongeveer elke 6 tot 8 weken komt er een nieuwe lading levensmiddelen aan in de winkel. Er gaat altijd een heel proces aan vooraf, vooral met de douane is het af en toe erg problematisch. Enfin, ik ben altijd blij als dan eindelijk het telefoontje komt dat ze de spulletjes ook daadwerkelijk komen brengen. Er komt dan een groot pallet van rond de 800 kilo aan. Denk aan 1 meter bij 1 meter en dan 1.80 hoog, groot dus. En dat is meteen een probleem. Om in de winkel te komen, moet je een hellinkje op, niet lang maar wel steil.
De chauffeur begint al bij voorbaat te mopperen: “dat gaat noooooit lukken”. “Ach joh, natuurlijk wel, ik help wel even met duwen”. Dat bleek een beetje te positief gedacht, want halverwege de helling ging het niet meer vooruit. Oeps, wat nu…… Ik ben maar een paar omstanders gaan vragen of ze wilden duwen. Gelukkig is de Zwitser heel behulpzaam en gezamelijk hebben we het pallet naar boven gekregen. Mijn dank aan alle lieve mannen die even wilden helpen. Nu alleen nog even uitpakken
Typisch Nederlands, schone ramen. Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder vroeger elke week de ramen deed. Natuurlijk heeft dat bij mij ook zijn weerslag gehad, ik kan niet tegen vette vingers op de ramen. Het gevolg is dus veel ramen poetsen, vooral in mijn winkel.
Hoezo vraag je je af?? Nou, de meeste Zwitsers zijn wat terughoudend, durven niet snel een “vreemde” winkel binnenstappen. Toch zijn ze erg nieuwsgierig, want wat is dan eigenlijke een Nederlandse Winkel, wat verkopen die eigenlijk?
Het gevolg is dat elke dag wel enkele geinteresseerden voor het raam staan, met hun neus tegen het raam gedrukt, hand op het glas gelegd om nog beter te kunnen kijken of gewoon om je evenwicht te houden. Dus elke avond staan de ramen vol met neusafdrukken en vieze vingers. En dat betekent dan weer ramen poetsen, lekker ouderwets met spritus, want dat ruikt zo lekker naar vroeger.
Een beetje onwennig zit hier nu achter m’n laptop om mijn eerste “post” te schrijven. Ik moet wel eventjes wennen aan al die nieuwe termen en mogelijkheden. Enfin; de reden om maar eens wat te gaan schrijven over mijn ervaringen als eigenarese van een winkel in Zwitserland zijn divers, maar komt toch neer op het feit dat ik vaak dezelfde vragen krijg van mijn klanten.
De komende tijd zal ik jullie op de hoogte houden van het reilen en zeilen van mijn trots: Das Holländische Làdeli
Groetjes Bepke