Ik weet niet wat er aan de hand is dit jaar, maar op een of andere manier wil het niet lukken met bestellingen uit Nederland. Gelukkig zijn er geen problemen met de leverancier van levensmiddelen, maar de rest loopt verre van vlekkeloos.
Zo heb ik bijvoorbeeld snoepbakken besteld op en vooraf betaald op 6 december. Na herhaaldelijke bevestingen en beloftes waren ze er nog steeds niet eind februari. Pas nadat ik gedreigd had met juridische stappen, kreeg ik antwoord op mails en telefoontjes. Om een lang en onplezierig verhaal kort te maken: ik zou m’n geld terug krijgen maar ik wacht nog steeds….. Ondertussen bij een ander bedrijf de bakken besteld en gekregen binnen 2 weken, kijk zo kan het ook!
Dit jaar dacht ik ook flink in te slaan met oranje artikelen, ook vooraf betaald en het zou geleverd worden eind februari. Ze kwamen begin april en daar mist de helft van. En denk je dat er wordt geantwoord op mails en telefoontjes…
Zucht, service is een woord waar ze in Nederland schijnbaar een andere definitie van hebben als ik.
Tussen de tijd van bestellen en het daadwerkelijk aankomen van de levensmiddelen zit ongeveer 6 weken. Dat is vrij lang, maar het komt door verschillende factoren.
Ik plaats mijn bestelling bij de leverancier, en die stelt een proforma op voor me…..daar gaat vaak al enkele dagen overheen. Ik moet vooraf betalen, en vanuit het buitenland duurt dat minimaal 3 werkdagen.
Op dat moment gaat de leverancier de artikelen verzamelen. De kaas wordt vers gesneden voor me, en dat duurt ook weer enkele dagen. Op het moment dat alles op het pallet staat, wordt de vervoerder ingeschakeld.
Ik heb 1 of 2 palletjes, dus moet de vervoerder wachten tot de vrachtwagen helemaal vol is. Soms vertrekt de vrachtwagen meteen de andere dag, soms duurt het een paar dagen. Hij vervoert tot aan de Zwitserse grens, en daar wordt het pallet bij het inklaringsbureau geparkeerd.
Het proces van inklaren is ingewikkeld, alle levensmiddelen moeten 1 voor 1 in de computer worden ingevoerd, en dan bedoel ik ook echt 1 voor 1, alle verschillende soorten drop, alle soorten hagelslag en vlokken, gaan 1 voor 1 handmatig de computer in. Je kunt je voorstellen, dat duurt dus ook een dagje.
Daarna is het wachten op de douane, zij moeten het inklaren goedkeuren. En geloof me, die zijn echt niet snel!
En dan tada…..wordt het door de transporteur weer opgehaald en bij mij geleverd.
Heel vaak krijg ik de vraag: Komen er ook Zwitsers in de je winkel?
Die vraag kan ik met JA beantwoorden. Het is niet zo, dat er zomaar een loslopende Zwitsers binnen gewandeld komt om even te kijken wat er allemaal te koop is. De klanten die ik heb, zijn voornamelijk mensen die een band hebben met Nederland. Die band kan heel verschillend zijn. Van een Nederlandse buurvrouw die altijd stroopwafels meebrengt tot de liefde voor ons lage land. Volgens hen, het beste vakantieland ter wereld om te fietsen, wandelen of zeilen. Vooral de zee en de waddeneilanden zijn dan erg geliefd.
Ik heb ook een vaste klant, een zwitserse man van ongeveer 80 jaar oud, die ooit een tijdje in Nederland heeft gewerkt. Hij koopt elke week 2 rolletjes pepermunt. Vaak verteld hij dan hetzelfde verhaal: op een zomerdag zat hij op een terras en bestelde een bier, “doe maar een grote” zei hij, want hij had dorst…en toen kreeg hij wel een glas…zoooo groot. En dan meet hij met zijn handen wel een meter af, zijn ogen glunderen dan helemaal.
Kijk, en dat vind ik dan zo leuk: de pepermuntjes staan voor hem voor zijn goede herinneringen aan Nederland, en zo heeft hij elke week even een binnenpretje.
Vele hebben al verbaasd gekeken toen ze de winkel in januari binnen stapten. De inrichting is veranderd, en wat het meeste opvalt, géén boeken meer! Met pijn in mijn hart heb ik de boeken uit het assortiment gehaald, het nam gewoonweg te veel plaats in. Wat wel een plus punt is, de boeken blijven in Zwitserland. Elsje Huizinga heeft de boeken overgenomen en zij zal ze aan gaan bieden in een webshop. Op dit moment is ze bezig met het opzetten van de website en het invoeren van alle boeken, een hele klus. Zij verwacht dat de winkel online is in het voorjaar. Zodra ik meer weet, dan laat ik dat natuurlijk weten!
Afgelopen maandag heb ik een heel aparte en leuke dag beleefd. Samen met Hilda heb ik bij een Zwitsers bedrijf meer dan 850 verse stroopwafels gebakken. Het was ter gelegenheid van een 100 jarig bestaan. We merkten meteen dat we in een Zwitsers bedrijf stonden, want men was erg afwachtend en we moesten bijna dwingen om een stroopwafel te nemen. Maar gedurende ochtend kwamen er steeds meer naar onze bakkunsten kijken en had zich rond gesproken dat er lekkere Guetzli te krijgen waren. Later op de middag kwamen er zelfs enkele met “ik heb er al 5 gehad, maar ik wil er graag nog een”. Die hebben we natuurlijk gegeven, maar wel na het zingen van een verjaardagsliedje, en ja, die Zwitser heeft staan zingen voor een stroopwafel! Ook de hoge bobo’s kwamen even kijken, eentje was zo nieuwsgierig dat hij zijn vinger in een gloeiend hete pan stroop stak, die zal de hele week nog aan ons gedacht hebben! Hilda Bakker heeft een klein bedrijfje dat verse biologische stroopwafels bakt, holländische Stroopwafels in Luzern.
Ik krijg de laatste tijd regelmatig: heb je wat speciaals voor Kerst?
Het rare is, dat ik niet eens zou weten wat ik speciaal uit Nederland moet halen wat zo bijzonder is voor de kerst. ik vind dat we in Nederland niet zo’n rijke traditie hebben rondom Kerst, er zijn weinig specifieke levensmiddelen die alleen met kerst te koop zijn. En ikzelf mis eigenlijk alleen maar de kerststol, hoewel de stol we hier kunnen krijgen ook wel smaakt, vind ik de Nederlandse lekkerder. Maar verder, ik zou het niet weten. Dus bij deze: heb je ideeen hierover, mail me dan! Dan kan ik het voor volgend jaar regelen!
En laat ik meteen hier gebruik maken om iedereen fantastische kerstdagen en een spetterend 2012 te wensen. Tot volgend jaar! Liefs Bepke
Misschien weet niet iedereen het, maar het is alweer bijna 4 jaar geleden, dat ik samen met mijn engelse vriendin op deze zelfde plek begonnen ben met een boekenwinkel. Het idee erachter was, dat we in een gezellige atmosfeer tweedehands boeken aanboden, zij Engelse en ik Nederlandse. Achteraf natuurlijk niet het meest brilliante business idee, maar ik ben er nog steeds, 4 jaar later met m’n winkel.
Maar de tweedehands boeken zijn wel een erfenis uit die tijd. De boeken krijg ik van mijn klanten en vanuit Nederland, waar mijn moeder heel actief zoekt naar boeken voor me. Het gevolg is een hele leuke collectie met boeken, sommige actueel, andere weer wat ouder, maar voor ieder wat wils
Het probleem is nu, ik groei uit m’n winkel, ik heb steeds meer ruimte nodig voor de levensmiddelen, vooral in de “opslag”. Gevolg is: de boeken moeten weg. En ik heb echt wel wat met boeken, ik lees graag en een aantal boeken zijn voor mij meer dan een bundel papieren met letters erop, het zijn bijna “vriendjes”. Maar toch, het is zakelijk gezien, echt het beste om flink op te ruimen, alle boeken dus nu voor 1 fr.
Maar het doet wel een beetje zeer.
Een poosje geleden alweer kwam er via LinkedIn de vraag: “wie heeft er in het buitenland een webshop?” Ik denk, daar reageer ik maar op, ik bedoel, niet geschoten in altijd mis. Wat schetst mijn grote verbazing als ik op vrijdag een telefoontje krijg of ik op zaterdag geinterviewd wil worden als onderdeel van een radioprogramma over webshops en expats. Tuurlijk, daar doe ik wel eventjes aan mee, en het intake gesprek was heel gezellig, gewoon een beetje kletsen. Dan opeens realiseer ik me, als ik de telefoon opleg, het is LIVE. De eerste bibbers beginnen dan al, en dan komt opeens het besef, ja leuk gekletst net, maar wat gaan ze me nu precies vragen? Hoe kan ik me hierop nu voorbereiden. Enfin een slapeloze nacht verder, gaat zaterdagmorgen de telefoon, of ik alvast een beetje meewil luisteren en dan ben ik over 5 minuutjes aan de beurt. Goed, dat kan ik wel, luisteren. Ik hoor dat ik aangekondigd wordt en de eerste de beste vraag gooit me eigenlijk meteen van m’n stoel, begint hij over ròòkworsten! Tja dat had ik niet zien aankomen. Gelukkig gaat de rest wel redelijk alleen sla ik me inwendig voor m’n kop als ik begin over “lullen tegen de klanten”, dat is toch een beetje respectloos en zo bedoelde ik het ook niet. Gelukkig duurt het geheel niet meer dan 5 minuten, maar pfff wel lange minuten. Ik heb het s’avonds teruggehoord en gelukkig hoor je bijna niet dat ik zo ontzettend zenuwachtig was. Voor de nieuwsgierigen onder ons, hier is de link en ik zit op ongeveer minuut 18. http://www.rnw.nl/nederlands/article/webwinkel-beginnen-populair-bij-expats
Naar aanleiding van mijn vorige Blog over ondernemende vrouwen, heb ik veel reacties gehad. Wat leuk om te zien dat er zoveel vrouwen zijn die een eigen bedrijf.
Nu ben ik benadert door Nicole Pooler, zij heeft een schoonheidsalon in Wädenwil. En zij heeft de volgende aanbieding speciaal voor mijn klanten:
10% korting op een Maria Galland behandeling naar keuze Geldig tot 31 december 2011.
Als je interesse hebt kun je contact opnemen met haar via haar website: www.art-of-beauty1.ch
Leuk he!
ps. ik ben er net pas achtergekomen, dat de Blog niet helemaal compleet was, excuses daarvoor!
Regelmatig krijg ik de opmerking: “wat ben je duur!” Meestal glimlach ik dan een beetje, omdat het uitleggen soms veel tijd kost. Maar vandaag zal ik proberen het uit de doeken te doen.
De prijs van de artikelen is uit verschillende componenten opgebouwd. Natuurlijk moet ik de vaste lasten betalen: huur, verzekeringen,Billag (kijk- en luistergeld) telefoon en internet. Zoals iedereen die in Zwitserland woont weet, dat kost al veel meer dan in Nederland.
Dan koop ik in bij een groothandel, een tussenpersoon die ook graag wat verdiend. Ik kan niet meteen bij een producent inkopen want daar zijn de hoeveelheden te klein voor.
Ik moet het dan van Nederland hier zien te krijgen. Alles gaat netjes op transport met een vrachtauto, en kost dan ook navenant.
De grootste kostenpost is echter het Verzollen. Het inklaren van de producten duurt lang en kost veel,heel veel. Per positienummer op de handelsrekening betaal ik voor administratiekosten alleen al 10 fr. Als je dan weet dat alle producten met verschillende ingredienten apart ingeklaard moeten worden, dan heb ik met de drop al 16 verschillende positienummers.
Daarbij komt dan nog, dat Zwitserland zijn eigen producten beschermd, waardoor er een flinke heffing staat op bijvoorbeeld producten met melk, chocolade en meel. Mijn duurste product is de chocomel, die kost per liter 2.40 Sf Zollheffung.
Reken het allemaal bij elkaar, dan krijg je mijn productprijs.
En wie goed gelezen heeft, mijn loon is niet meegerekend. Dat komt omdat mijn beloning voor mijn inspanningen liggen in het contact met de klanten. Elke rappen gaat weer terug in de zaak als investering.
Dus duur….. ik vind het wel meevallen!